2
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
572
Okunma
İnsanın insanı aradığı bir yer orası
Her yer yıkılmış tüm anılar yerle bir olmuş
Sesini duyan yok seni gören Yok bir nefes yok
Can acıtıyor her geçen zaman yok olmuşsun bitmişsin gitmişsin bu dünyadan
Sevdiklerim var beni hatirlayacaklar var ama ben bir enkaz yığınında bekliyorum sessizce
Her deprem olduğun da kalbim acıyor düşünemiyorum aldığım her nefes düğüm oluyor boğazımda çaresizce bekliyorum
Çaresizim yardım edemiyorum ellerim uzanamıyor öyle bir boşluk ki...
Kızmak istediğim o kadar çok şey var ki ama hepsi anlamsız giden gitti kalanlar perişan çok yük kaldı bedenimiz de
Düzelir miyiz atlatır mıyız bilmiyorum
O kadar çok can yandı ki nefes alsak da
Bu acı hepimizin giden canlar hepimizin...
06.02 depreme ithafen....
5.0
100% (5)