Toprak ana! yine levhaların deyişti,
Canlı ve cansız birbirine karıştı,
Can sahibimiydi? sana emirler veren?
Üstünde bütün küskünlerin barıştı...

Yıldızlar şahit oldu patladığın ana,
Baba, bacı, gardaş, ağlaştı yana yana,
Hangi güç kuvvettir seni böyle geren?
Alamaz olduk bir nefesi kana kana...

Çok canlar sızladı yomsuz gece sabahı,
Yıkıntıda nice bekleyen var felahı,
Zulmüne düşdü yine senden doğan cenin,
Yakma dedikce sen sorguladın günahı...

Elbet senden olanın dönmeside hakca,
Tanısaydık seni ocak sönmezdi bunca,
Dinginleş dur daha kıyamete var zaman,
Doyacakmısın bedenler toprak olunca...

Kap kara bulutlar gökyüzünü kaplamış,
Kız kızan uykuda, birtek toprak uyanmış,
Ne is, ne duman kaldı, artık tütmez bacan,
Vaveyla acısı arş-alaya dayanmış...

Bu kez şehir şehir, belde belde ağlattın,
Lal olmuş dilleri dua’lara bağlattın,
Temeli bozuk zeminden ders alsın hocan,
Sahte Müteahhitle ciyerler dağlattın...

Ekrem ÇETİNKAYA
VaTaN25 07.02.2023