hayatın kendisi, önceden yazılmış hikaye zaten

Aşkı çeyrek geçe vakitlerdeyiz.
Her sabah,  yenilenen bir rütüeldeyse bellek.
Zamanı hapsetmiş bir bozuk  saattir hasret.
Bugünde yarının dünleri gibi.
Yaşanacak yarınlar,
Ağır aksak çarpan kalplerimizle,
Olası hüzünlerden ibaret.

İlahi emirleri yazan katipler
 Dünyaya gelişimizi de belirler
İnsan olmanın acziyetinde galebe çalan
Beklerken toprak o muhteşem dönüşümüzü.
Un olup öğütülmek midir sırrına ermek,?
Keskin dişleriyle çiğnendimiz
Tüm acımasızlığı ile yaşamın imtihanı mı,
Hayat denen değirmende,
Yoksa İsyan ateşiyle dikildiğimiz
Karşı durmak mıdır kadere?
Doğar doğmaz başlayan bu mücadele.
Su ve toprakla yoğrulduğumuz,
Bilmediğimiz bedenlere üflenirken ruhumuz;
Ne kadar karşı koysak da
Ecel sadık kalırken randevusuna.

Her gün çeteresini tuttum yaşamın
Hep muhasebe yapmakla geçti hayatım.
Kime bir haksızlık ettiysem yazdım.
Kimin kalbini kırmışsam  artmıştır ızdırabım.

Mümkün mü gönülden
düşmeyi durdurmak artık?
Sadece kalp ile yaşarmı beşer?
Her gönül bahçesine belki kan düşer 
Çiçek açmış tebessümlerin samimi
bakışlarıyla bir çift göz,
Ayrı gezen sevdaların salası,
Bir yürek esaretine yeter.

Bilmedik kadrini asude geçen günlerimizin
Eylemsizliklerimize  yenildik ancak,
Godot’ yu bekler gibi hiç gelmeyecek, bekleyişlerle.
Çünkü ödeşme vakti;
Yarından alacağdır  dünlerimizin.

Sil gözüden akan yaşı kelebek
Açmışsa bahçende eğer  bir çiçek
Ve unutma akıcı bir ırmaktır hayat .
Önüne daha binlerce fırsat getirecek
Dokunursan kokusunu salar fesleğen
Yalnız kalmış çalılar arasında o da belkide
Konmanı beklediği vakte kadar umutla,
Seni o bahçelerde bir ömür bekleyerek

Abydr