İşte karlar yağdı yine, mevsim kış
Kaç mevsimdir yoksun , çok uzaksın
Beklemek yorgunu oldu yüreğim
Sabrı kalmadı dallarımın
Sarardı yaprakları Baharlarımın
Dönsen, yeniden çiçek açar mı umudum

Karşımdasın, boy boy resimlerin duvarlarda
Onlara ve maziye dalıp giden ben varım
Ne zaman bir şarkı inlese radyoda
Senle hatıralarım dizilir yanıbaşıma
Gözlerim yine tutsak olur yağmurlara
Odamda yapayalnız ağlayan
Ben varım

Yalnızlığın yıkılır gök kubbesi başıma
Çıkamam dağlar vardır omuzlarımda sanki
Hayaline sığınırım ; yanımdaymışsın gibi
Bu gece yine uyku yok bana bilesin
Bir sessizlik var, birde hayalin odamda
Umutsuz ağlayan şu yer yüzünde
Ben varım

Zaman mı eskidi o uzun bekleyişimizden
Biz mi eskidik ; örümcek tuttu takvim yaprakları
Ayrılığı bize, yüreğimize koyup gidenler
Sizler her gününüzü bayram sabahı ettiniz
Bilemediniz mi; yaptıklarınızı da size
Bir soran olacak bekleyin... bekleyin de
Alın avuçlarınıza konulan kor ateşleri
Bizim yüreğimizdeki kor ateşler
Affetmeyecek sizleri


Günay Koçak

02.02.2023