Kendini boğulmuş hissetiğinde
Çizip cümlesini acılarının
Ya bir türkü tuttur, ya bir şiir yaz.
Eşliğinde yağan duygularının.
Farzetki hiç görmemiş tanımamışsın
O eski günleri, yaşamamışsın
Sönsün mazideki tüm kıvl cımlar,
Patlarken gönlünde yanardağların

Güç yetmiyor şu feleğin çilesine, kahrına
Yaren o ki kulak verip derdine,
Yakıp tütünüyle kederlerini,
Gayrısına derdin dökemediğin
Bir ucundan tuta sırtladığının.
Havar! Dediğin de yanında ola.

Doğa sol göğsünden şiir sancısı,
Buselik makamında bir vakit gece.
Dura ortasında, kaybola zaman.
Bir dilim peynirle bir kaç kadehin.
Pezevengi siyaha dönmüş erguvan,
Tesellisinde bahar akşamlarının.

İçimizde bir sıla_i rahim
Ah hasreti gözümde tüter,
Çocukluğum, delikanlı çağlarım.
Kaç yıl oldu bekler durur ölülerim sağlarım
Başımızda esen  kavak yelleri
Memleket diyerek üzüldüğümüz
Belkide yaşamazdık bunca çileyi
Saldı bizi ele,
Yurt bellediğimiz.
Selam olsun cümlesine
Umud rengi maviden.
Aşinası olmadığı yerlerin,
Pusatlı dağların akşamlarına,
Mor menekşesine, berivannına,
Yıllar boyu ardım sıra koyduğum,
Anılarım, Acılarım ,mutluluğum, vatanım
Mevsimi kış, yolu yokuş toprağım.
Abydr
Not Berivan ismi Doğuanadolu’da kadın koyun çobanı ve aynı zamanda dağ gülü anlamı taşır