GÖNÜL DOSTU İSA KAYACAN’A

Sanat civcivim palazlanmaya çalışırken
Ufkunu genişletmek şevkiyle
Diyar diyar dolaşırken
Bir şiir şöleninde
Kermesler düzenlenen duygu bahçesinde
Yüreklerin havlu attığı saatte
Dostlar beni uyardı
“Kitabını verdin mi İsa Kayacan’a
Muhterem ağabeyimizdir tanışsana”

Hiç düşünmeden vardım yanına
“Hocam kusura bakmayın
Naçizane kitabım lütfen buyurun”
Bilemezdim ki
Sesim kaleminde bulacak mana
İl il yankılanıp dönecek bana

Akdeniz’in sularında yıkanan duygularla
Kırık dökük kamışlardan kavallar ürettim
Minnet gemilerine yüklettim
Anadolu’nun yürek elçisi
Başkent’in beyefendisi
İsa Kayacan Hoca’ya ilettim

Şükran defterim kabarık
Hazretlere adaş Burdur’lu hocama
Niteliğini…Ölçtükçe sığdıramıyorum
Ne sıfata ne kelama

Söylenecek ne varsa heceden
Çekip çıkarılmış cümleden
Yaşama sunulmuş önceden
Sözlerden soyutlanan kaldı
Gönül dostu İsa Kayacan’a