İKİ YARININ BİR TAMLAYANI
İyi gelmiyorum bu günlerde
kimseye kendime bile biliyorum ... son gülümsememi şehirlerarası yolculukta dinlenme tesisinde içtiğim çay bardağında bıraktım takılıp kalmıştım ani duraksamalarına bakışının renk cünbüşleri gelip geçti gözbebeğine mahsus iki yarının bir tamlayanı olacaktık bölmeseydi içimizdeki kış kendini artı mevsimlere sevdadan yana gam değil özlem duyacaktık ayrılığın en vurucu halini yaşayıp da tövbekar olacaktık gayrısına... ekim mevsimi gelmeden yeşerecekti umutlar ve rötarlı başka baharlarımız olmayacaktı terkedilmiş eşyalarında aramayacaktım kokunu Kokun s/aklımda kalacaktı... |
yüreğinize kalemine sağlık hocam
kutluyorum. selam ve saygılarımla.