******. *******. ******. ******
Gün yirmidort saat kosturdugum o sokak
Seni arıyordum seni , özlediğim gözlerini
Umudum kesik ,uzaklara tutsaktim
İçimde delice çarpan yürek yarım
Yürüdükçe acıları duydum içimde
İsyan ettim artık şu durmadan
Yağan yağmura ,esen ruzgara
Gri gökyüzüne isyan ettim
***
Güneş ne zaman süzüldü dağların ardına
Hala seni bulabilmek umudu
Yasatiyordu beni inadına
Sonra arapsaçı gibi dolaştı,dolaştı şehir
Biliyormusun ; mutlu olmamı istediğin
O sokakta ,ben kendimi yitirdim
***
Şu kursini gecelerde seni düşünmek yok mu
Kahrolası su ayrilikla ,ayriligimla
Seni düşünmek
Kabuslar içinde geciyor gecelerim
Uykularım yarım yamalak
Öyle uzağım ki şimdi senden
Kilometrelerce ötelerde bitkinim
Çaresiz gelemem ; tutsagiz her ikimizde
Karanlık gecelere
Sen bilmezsin desem de ayrılığı
Ayrılıkların en yamani sende, bende
***
Anlayabilseydik bu günleri ,bilseydik
Giderdik seninle ikimiz de
Kafdaginin ardına
Belki masallarda yaşamak
Daha mutlu ederdi ikimizi
Nereden bileceksin bize
Yasakları yazan kalemi
***
Anlayamazsın ayrılığı yaşayan yuregini
Sensiz bir gece yaşamak
Bin gece ölmek demektir
Bilsen bu kaçıncı bekleyistir
***
Kimse bilmiyordu sana olan
Sevgimi , ayrılığının yakan ateşini
Ağlıyorum yalnız, anılar ağlıyor
Ve sana yazılmış
Şiirlerim ağlıyor
Gel / sen
Bitecek isyanlarim
***


Günay Koçak. Berlin