YAŞI-YORDUM EPEYCE !
Ben rüzgârın önünde, savrulan bir yaprağım.
Onunla bir eserek, tozarak yaşıyorum.
Yağmura hasret kalmış, çoraklaşmış toprağım
Ne düşerse üstüme, süzerek yaşıyorum.

Hiç bir gözden boş yere,yaşlar akmasın diye.
Şeytan masum kalplere, fesat ekmesin diye.
Benim çektiklerimi, kimse çekmesin diye.
Kalemi ve kağıdı, üzerek yaşıyorum.

Balta vurup fitnenin, kökte saçaklarına.
Gerek yükseklerine, gerek alçaklarına.
İnsana dil ısırtan, hayat gerçeklerine.
Ayna tutan şiirler, yazarak yaşıyorum.

Zenginlik ve ihtişam, hayalleri kurmadan.
Gözlerime dünyanın ışıltısı vurmadan.
Hakikatin yolunda,zerre taviz vermeden.
İğne ile kuyular, kazarak yaşıyorum.

Başıma gelenleri, imtihanım sayarak.
Herkesi hakettiği, mertebeye koyarak.
Ölümün nefesini,hissederek, duyarak.
Hayatın anlamını, sezerek yaşıyorum.

İsmailim ömrümü, tezgâhta dokuyorum.
Alnımdaki yazıyı, görüyor, okuyorum.
Okyanusa yönelmiş, ırmağım akıyorum.
Dünyayla bağlarımı, çözerek yaşıyorum.

(Onuncuköylü İsmail SIKICIKOĞLU)