Gözlerim yaş yerine kan ve irin dökse de
Her sabah tan yerine karanlıklar çökse de
Yüreğim bu hasreti ömür boyu çekse de
Gururumu ezmem ben çıkıp gel demem sana



Ne geceme beklerim, seni ne gündüzüme
Kavuşmaz gayrı senle konuşmamız çözüme
Sevgi dolu baksan da artık solgun yüzüme
Yaş dolu gözlerime bakıp gül demem sana



Genç yaşımda bahtımı yakıp kararttığını
Leylasız mecnun gibi çölde arattığını
Ömrümün baharını nasıl sararttığını
Maziye küpe diye takıp gel demem sana



İnci inci göz yaşı dizerek bir gerdana
Nasıl dayandım nasıl bilemezsin vedana
Garip gönlüm aç susuz kalsa bile sevdana
Mutluluk kuru ekmek kesip böl demem sana



Doğurtup küllerimden neler yarattığını
Gel gör demem bu aşkı neye uğrattığını
Bilsem de takvimleri niçin koparttığını
Günlerden o gün işte çıkıp gel demem sana



Süvariydi düşüm de at’lı hülya’ydı derim
Her ne yaşadık ise tatlı rüyaydı derim
Zehir akıttı demem döktü gül yaydı derim
Lakin artık yakama takıp gül demem sana



Yüreğime dayasa hasretin silahını
Omzuma yüklese hep bu sevda günahını
Gün yüzü görmesem de çeke çeke ahını
pişmanlık duy ne olur akıp gel demem sana



Göğsümde dolaşırken azrailin pençesi
gözlerim yas bulutu yaş’lar yağmur çisesi
Ne bitesi var hüznün nede gelip geçesi
Hain inada kurşun sıkıp gel demem sana



Suçlamam gönlün ele, neden vuruldu diye
Sevdan içime sultan mihman kuruldu diye
Taşlar inada geldi ferhat yoruldu diye
Aşk için şu dağları yıkıp del demem sana



Yalanmış aşkı gibi o sımsıcak busesi
meyletmezmiş köleye buzların prensesi
Bir ömür duymasan da kalbimde ki bu sesi
haykır’ıp göz yaşımı döküp sil demem sana



Takvimleri yola’rak aldatsa’m da gün be gün
Belli etmem içim de umutlar kime sürgün
Bende hep keder olsa sende şölen ve düğün
Kopardım kördüğümü söküp bil demem sana



Demem sana içim de ne yaralar kanıyor
Demem sana görenler neden deli sanıyor
Yüreğim de kaç orman kaç cehennem yanıyor
Demem küle dönsem de çıkıp gel demem sana