GİDENLER DÖNMÜYOR
Yollara bakmaktan yoruldum artık
Gidenler dönmüyor, dönmüyor geri Evvel kasırgaydım, duruldum artık Gidenler dönmüyor, dönmüyor geri Ufka bakakaldım, ufuk karanlık Ne dün var, ne yarın; ömür bir anlık Bir gönüle girmek gerçek sultanlık Gidenler dönmüyor, dönmüyor geri Hepimizin derdi ekmek parası Yandıkça tükenir ömrün çırası En derin yaradır yürek yarası Gidenler dönmüyor, dönmüyor geri Ayrı düşenleri ne çok özleriz Vuslata varacak izi gözleriz Kalandır gidenler, giden bizleriz Gidenler dönmüyor, dönmüyor geri Gönül teknesinde hüznü kararız Kabus görsek bile hayra yorarız Zifiri gecede ışık ararız Gidenler dönmüyor, dönmüyor geri Katrandan karadır alın yazımız Kurda âşık olur körpe kuzumuz Veda edemeden gider bazımız Gidenler dönmüyor, dönmüyor geri Yüzümüz gülerken kalbimiz ağlar Gözümüzden sanki dereler çağlar Bu ağır sıkleti çekemez dağlar Gidenler dönmüyor, dönmüyor geri Her giden gönlümü viran eyledi Cehennem misali niran eyledi Yüreğim peşinden seyran eyledi Gidenler dönmüyor, dönmüyor geri Gidenin peşine düşüp giderim Dağ demem, taş demem, aşıp giderim Rahvan atlar gibi koşup giderim Gidenler dönmüyor, dönmüyor geri M. NİHAT MALKOÇ |