2
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
491
Okunma
günler günleri kovalar,
takvimin yaprakları sarara sarara düşer,
kendi kendine, istemsiz,
mevsimler değişir sen oradasındır ama yok gibi, görünmez bir mum gibi,
sonra yanan hep sen olursun,
kimsenin görmediği,
duyumsamadığı,
yakılmamış bir mum,
bir mumu daha yaktım gecenin karasına,
bir akıl terazisinde insanları tarttım,
bir mahkemenin hem savcısı hem yargısı,
son karara ne red çıktı ne af öldürdüler beni,
iki elim kanda,
iki dudağım yerde,
iki bacağım serde,
iki erin kollarında,
kirli bir çamaşır gibi,
çırpa çırpa astılar beni,
yamalı bir don gibi,
ateş altında yaktılar beni,
bazen bazenler çoğalır,
ne iki kirpik öpüşür,
ne ses yürür,
öyle gün ağır bir yük arabası gibi geçer yüreğinin içinden…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (5)
Cevap Yaz