//
.
.
.

an,
zaman
her neyse
kendi içinde
k’ ayıp bir ülke
pusulam yine şaşkın
yollarım is, gözlerim sis

g’iz
taşıyan
her acıya
diz çöküyorum
meçhul adımlarla
yürüyorum karanlığa
karanlık ki hep gözlerim

kim
bilir,
bir hayali,
bir hayalcisi
bile ol(a)mayan
ufku, açısı dar, firar
sallanamayan sandalyeyim

b e l k i . . . .
e
l
k
i
d
e

ahşap
bir gülüşü
dahi olamayan
kırık bir salıncağım
ya da askerleri olmayan,
renkleri bir, bir mızraklanan
bir kaos, bir ihtiras veya savaşım

an,
zaman
her neyse,
kendi içinde
k’ayıp bir çelişki
çarmıha gerildikçe hüzün
bakacağı falan kalmıyor yüzün

bir
diriliiş
resmetmeli
yağmur kokmalı,
toprak koklamalı esaret
ve ideolojileri bir şiire banıp
afiyetlenmeli cesaret, devrimlenmeli..


/adın demokrasiydi değil mi, her neyse; sen nasılsın görüşmeyeli, sevişmeyeli/

.
.
.
//



ilhanaşıcıkasımikibinyirmiiki