Yaşanmışlıklara sığınırken
Acıyor ilmek ilmek gönlüm.
Bir adım atarken bugüne
Dünün yanlışları batıyor ayağıma;
Kararsızlıklar,
Kıvranmalar,
İnlemeler sarıyor ruhumu…
Yürüyemiyorum,
Ağlıyor gölgemde güller.

Bir dönme dolap gibi hayat,
Almış pervanesine
Elimizi,
Kolumuzu,
Beynimizi,
Yüreğimizi…
Yavaş dön,
Alışamadım, diyor
Haykırıyorum!
Duyan yok…
Ağlıyor yüreğim!
Gören yok.

Bir kitabın sayfalarında,
Bir şiirin dokusunda,
Bir sevdalının nefesinde uyurken
Huzurla ve umutla;
-Neden bilmem-
Dağın öte yüzünü göremiyorum.
Uyanmak istiyor,
Sayıklıyorum huzurun adını.

Bakmayın gözlerime,
Göremezsiniz…
Bakmayın yüzüme,
Anlayamazsınız.
Gönül gözü ile bakan görür,
Ruhumdaki dalgaları…
Batık bir gemiyim ben,
Limanım yok.
Boş vermişim bugüne,
Kavrulmuşum hep dünde.
Umut besliyorum kucağımda,
Ninni söylüyorum sessizce:
Uyu da büyü bebeğim.



SERAP HOCA
4.09.2008