Ayrılmalı dendikçe sevgiyle sardı kollar
Ateşlere koydular, baş eğmedi sevdamız
Sürgün etseler bile hep aşka çıktı yollar
Yönümüze kıydılar, baş eğmedi sevdamız.

Vuslat saatlerini hasretlere kurdular
Aşılmaz duvar olup önümüze durdular
Düşümüzü ezdiler, anıları vurdular
Dünümüze kıydılar, baş eğmedi sevdamız.

Hayâllere dalardık yarınlardan umutlu
Eller kelepçelendi gözler kaldı bulutlu
Gözlerini kırpmadan senin ile en mutlu
Günümüze kıydılar, baş eğmedi sevdamız.

Yüreklere sevgiydik, gözlere ışıktık biz
Fakir sofralarında tuz, ekmek kaşıktık biz
Leylâ, Mecnun kimdi ki, en büyük âşıktık biz
Ünümüze kıydılar, baş eğmedi sevdamız.

Tuz bastılar yine de inlemedi yaralar
Utandı feryâdından, mâteminden karalar
Hâlimizi gördükçe ağladı hâtırâlar
Anımıza kıydılar, baş eğmedi sevdamız

El ele tutuşmadık, bakışamadık bol bol
Demediler ki bir gün aşk ile huzurla dol
Hançerleri bileyip acımadan hem de sol
Yanımıza kıydılar, baş eğmedi sevdamız

Aşk-ı memnu bu deyip nefret ile andılar
Döktüler kanımızı içip içip kandılar
Bizi öldürdüler ya, bu aşk ölür sandılar
Canımıza kıydılar, baş eğmedi sevdamız