1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
384
Okunma
Gözleri kapandı sonsuz uykuya
Sırlı kapıları açıp gittiler
Adımı attılar bensiz öyküye
Geriye bakmadan kaçıp gittiler
Feryad figan koptu dostun sesinden
Yalan oldu zevkler hem en hasından
Hayat sofrasının gerçek tasından
Ecel şerbetini içip gittiler
Kendi kaderini alına çizip
Herkesten habersiz toprağı kazıp
Mezarın taşına ismini yazıp
Bembeyaz kefeni biçip gittiler
O güzel günleri hayalde ara
Hasretle yaşamak gönülde yara
Kafesten kurtulup uzak diyara
Sanki bir kuş gibi uçup gittiler
Bir gün bizi de tez gelir bildiler
Belki ağladılar belki güldüler
Anılar geçmişte artık öldüler
Bu fani dünyadan göçüp gittiler.
2009, Kozyatağı
(Geriye Ver Yarınları kitabından)
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz