Ekimin 20’sinde farkettin belki,
Senden hoşlanıp seni sevdiğimi
Belki de daha önce kim bilebilir ki?

Belki de bu yüzden benden sana gelen ne varsa
Geri verip kırdın bilmeden kalbimi,
Sen kırdın ben de kırıverdim
O naif cennet dolu kalbini,
Gülüşünden mahrum kaldığım sinemini...

Kırmak istemeyeceğim o kalbi
Kırdığımdan beri kalbim kan ağlıyor her gece;
Kıyılarda boğuluyorum her gün her dakika,
Sensiz uçmağa varmak istemiyor ruhum her dilde,
Her şiirde, her mısra da, her kelime de...

Kar kristali kalbime dokunan
Dualarda Rabbime yakındığım
Son kişiydin ömrümün sonbaharında...

Sen Cihan güneşi, cennetim
Payitahtım, Şiirim, Sultanımdın
Göstermeyi bilemedim
Işığımı kaybettim Bedrin gölgesi altında...

Yusuf’un sarayında avare bir kulum,
Senin masmavi deryada duran gönül limanında,
Bedbaht olmuş bir Aşık Maşukiyim
Pişmanlıklar yüzüme yüzüme vururken,
Uhudun eteğinde canımı teslim ediyorum
Şiir kokan düşlerin sokağında sana...
...
LARDES SYMPRA