Yetmez dostum, çıkmak için kâmil insan hizasına
Niyet etmek, kılınmamış namazların kazasına.
Sen, gönülden niyetliysen, yücelmeye, tekâmüle,
Talip ol, tüm gizli kalmış günahlarnın cezasına.

Yemedin mi hiç kul hakkı, sen farkına varmasan da,
Bakmadın mı nâmahreme, kollarınla sarmasan da,
Hiç mi yalan söylemedin, pek üstünde durmasan da?
Her günahın cezası var, vücudun her âzasına.

Tövbe etmek, bir erdemdir, azim gerek, inanç gerek,
Hep ışığı aramalı, beden ve ruh, beyin, yürek,
Hakka doğru, nûra doğru, îman ile yürüyerek.
İş ki, Tanrı, hayır düşsün alnımızın yazısına.

Nefis denen kör şeytanı yüreğinden deşeceksin,
Hırs, kin, kibir terk edilip, saf özüne düşeceksin,
Sabır, hamın ateşidir, sabrederek pişeceksin;
Tevazudur gerçek ilaç, ihtirasın sızısına.

Nefsin seni kandırması, ömür boyu sürecektir.
Fakat, kalbin açılmışsa, doğru yola erecektir
Elbet senin gönlüne de hidayeti verecektir
Tanrı, nasıl can vermişse, kelebeğin kozasına...

Ünal Beşkese (2012)