Yenilgilerimi al;
Suçüstü yakalanmış matem izlerimden
Bir acı tebessümden topla sabahlarımı
Cehennemden bir köşe mi bu dünya
Kaç yerden vurulursam örter günahlarımı

Yıldızlar kayınca solar maviliklerin
Gözlerine eylül iner yeşilliklerin ölür
Issızlığın saçlarında hatıralar kördüğüm
Kaç ayrılık düşerse düğümlerin çözülür

Toprağın gerdanında hasretin çizgileri
Seyyah ateşlerine üşüşür kelebekler
Gölgenle yamadığım acıların izleri
Doğacak ümidiyle batan güneşi bekler

Soylu kısraklar gibi berrak ve asil
Büyüsü bozulmamış yeminlerin nerede…
Ellerinle nasırlaşan öfkeleri sil
Gün ışığı değmemiş beddualar kahrolur

Bir ’Hira’ boşluğunda özüne kanıp zehrin
Akşamcı cellatların sığındık insafına
Büyürken şakağında matemler viran şehrin
Bu ateş çemberinin sıkıştık bir safına

Hüzünler kadifeden düğüm düğüm çığlığım
Ağıtlar kahkahadan gölgeler sarımtırak
Yalnızlığın narında pişerken hıçkırığım
Bu arsız zemheriye gel de bir bahar bırak...