Bu gün Ermenek’te ata yurdunda
Torosların yol verdiği yerdeyiz
Suların birikip bendin ardında
Derelerin göl verdiği yerdeyiz

Ne güzel yayladır göğün altında
Mehtap suya iner Tekeçatında
Oğlaklar çift doğar her bir batında
Keçilerin döl verdiği yerdeyiz

Güz gelir doyulmaz kekik balına
Ayva sarısına narın alına
Yar gibi sarılmış ceviz dalına
Asmaların kol verdiği yerdeyiz

Teker teker saymasam da adların
Ben unutsam dil unutmaz tatların
Harman zamanında kara dutların
İncirlerin bal verdiği yerdeyiz

Hayat bir döngüdür anlatsam özün
Yine yol göründe heybede hüzün
Güneş pırtısını toplarken güzün
Tabiata şal verdiği yerdeyiz

Alayıyla uçar kuşlar düzülüp
Bu dünya yalandır değmez üzülüp
Dostları görünce dilin çözülüp
Muhabbeti bol verdiği yerdeyiz

Geldi geçti derken o yıllar önce
Eski dert depreşti yine dün gece
Sen ağladın ben ağladım gizlice
Bir sevdanın hal verdiği yerdeyiz

Mevsimler diriltmez solmuş gülleri
Akıl der üfleme sönmüş külleri
Yürü git bekletme gurbet elleri
Yüreğimin kal verdiği yerdeyiz
Ziya ACAR 06.11.2022