Terane Turan Rahimli

TAŞ «GÜZELLEME»Sİ

Yüreksize «taşsın» diyip taşın yüreğine deyme,
Taş var ki, yüzyıllar dövmüş, başını o taşa dövme.
Taşa emek versen eyer hiç zaman seni xar etmez,
Söz var duyunca taş erir, kalp var ona hiç kar etməz.

Adamın unutduğunu taşın yaddaşı unutmur,
Kimsə haqsız taşa tutur, haksız atılan taş tutmur.
Akar suya ruyanı de, sırrını kara taşa aç,
Taş – son durakdakı dostun, mezarının kardeşidir.

Bağlı-bağlı kapıları dövdüğümüz daşlar açdı,
Taşlar dikdi evimizi, yolumuzdan taşlar kaçdı.
Dostun, yadın sabri yetmez, derdimizi taş dinliyor,
Bu dünyanın gerdişine taş ağlıyor, taş inliyor.

Ekmeğimiz taşdan çıkır, işimiz taşa direnir,
Berkiyip taş oluyoruz, bazen taş bizdən iğrenir.
Ölür yaprak da, çiçek de, o yurt yerində taş kalır,
Bin yıldan kalma taş bizi tarihin yadına salır.

Eylül, 2012.

güzelleme – Azerbaycan aşık şiir şeklidir.
xar etmez - utandırmaz