Kesif bir fırtına diniyor, bırakıyor kendini aheste
Sağanak yağmur açtırmasa da göz, ona yok söz
Sarsılıyor da arz etraf toz duman, panik ve korku
Daha neler var ki yıkımdır, yaşanır zamansız perde perde.

En acınası da olsa vaziyet, sabırla olunur teslim
Sağalır yaralar zamanla, beklenir umutlar yeşersin
Kul çeker çilesini isyansız, Hak`kın kalemidir yazan
Ramhman`dan değilse eza,yaşanacaktır bir isyan.

İnsanın insana zulmü, katlanılası olur muymuş
Bedeli ödemeden rıza kimlerce kime sunulmuş
Bir lokma ekmek için bak, açılmış zeminde çukur
Varken şu tedbiri almak, bilmem ahlar kimi vurur.

Rutine bağlanır mı hiç iş kazası yahut kader diye
Niçin verildi şu akıl, taşıyoruz hamaliye
Üç kuruşa değer mi onca çocuk kaldı öksüz
Hayallerinden oldular, işler yapılmış ki usulsüz.

Tam buluyoruz moral derken, yine aniden yıkıldık
Göçen her madende bizler, içten içe de kıyıldık
Merhamet edin ağalar, size edilsin Hak`tan
Bir ders çıkarılsın artık, bakılmaz kula utançtan.

Ölenlere rahmet olsun, garip olmasın kalanlar
Varsa bizlere de bir düşen, onarılsın kırık kanatlar
Büyüklük denen sayı mı vicdan ve ahlaktı ölçü
Bunlar hayat bulur ise; işçi, işveren rahatlar.

Derdimiz kınamak değil, varsa mendil gözyaşı sil
Kader denen değişendir, tedbiri al olma gafil.
Üç kuruş getirmez asla, gidenler Rahman katında
Varsın kârdan olsun zarar, vicdana bu elzem aslında.

Oğuzhan KÜLTE