Hazan bahçelerinde bir başıma bıraktınya segili..
Ömrümün vagonlarında yakındır yolculukk.
Ebedi düşünürken seni canımda yanımda ..
Hasretin narında yaktın sustum..
Meltemler savurdu uçsuz bucaksız çöllere..
İsyanım sana değil kendime kahrettim yemin ettim..
Alazlar içinde kalsamda dönmem geriye...
Sevdanın narını vebalini omuzlarıma yükledin .
Karanlık geceler yarim oldu gözlerimi sana zincirledim...
Gökkubbede adın yankılanırken şimşeklerle..
Güzlerimden damla damla sen akarken ben çığlık çığlığa sustum...

Tarumar oldu hayallerim boynum büküldü..
Bağrımdki hüsranın girdaplarına ektim seni..
Dinmez artık sol yanımdaki bu sancı...
Aynadaki suretin boran fırtına katran karası..
Gözlerin rüyalarımı bölerken sustum...

Kalbime bıçak gibi saplandı kan çiçekleri..
Yaprakları boş kara kaplı defter gibiyim..
Ormanları sırtıma alıp denizlere yürüyorum..
Kartal gibi uçmak isterken kör kuyulara düştüm..
Nekadar özlediysemde seni..
Meftun olduğum gözlerine nekadar hasretsemde ..
Çığlık çığlık sustum..

Sadece soğuyan zemheri havalarda sıcağın olmak istemiştim..
İçimdeki gürültütyü susturup azalan gülüşüne sustum..
Hayatımın yükümüydün süsümü hiç bilemedim..
Nerde başladı nerde bitti hayatım hiç gibi geçti.
Saçlarımdaki güvercinlerin kanatları kırık ..
Ben yine toprak kokusu duyuyorum ..
Gam vagonlarına kısmet olmuşum..
Sana çığlık çığlık susuyorum
KATYA
7.0.2022