SARI SELİM 25/6

Derdin nedir sordum sarı Selim’e
Bak da şu halimi gör dedi bana
Altı nüfus bakar her gün elime
Çağırayım bir bir sor dedi bana

Ekmek yok katık yok, karnımız açtır
Fakirlik bizlere Cennette taçtır!!!
Bu nasırlı eller, ele muhtaçtır
Halimize fikir yor dedi bana

Ankara’da ayı dayımız yoktur
Rüşvet var torpil var sineme oktur
Bedavadan akıl verenler çoktur
Bize bakan gözler kör dedi bana

Şansımız gülmedi bahtımız kara
Kabuk bağlar kanar içimde yara
Çaresizlik benle gelir mezara
Yoksulluğun sesi gür dedi bana

Vuran el babadır atadır dedik
Öptüğümüz elden tokadı yedik
Eşitlik adalet huzur istedik
Eşşeği Niğde’ye sür dedi bana

Bin bir hesap yapar öyle yatarım
Her tarafım çamur yatar batarım
Dertlerime bin bir dertler katarım
Kara bahtım benim sır dedi bana

Akşamları eve gelmek istemem
Evdeki yokları bilmek istemem
İçim kan ağlarken gülmek istemem
Yarama neşteri vur dedi bana

Halimiz ayandır yaratan bilir
Rızkımız Yemen’den var ise gelir
Tan yeri ağarır bu garip ölür
İçimde ki bir ses dur dedi bana

İtibar paraya yazılan devir
Dürüstlüğe mezar kazılan devir
Ahlak da ayar bozulan devir
Beynimde prangayı kır dedi bana

Fukaralık çökmüş bizim haneye
Yıllardır gitmiyor çektik sineye
Lanetler okudum son on seneye
Defteri kitabı dür dedi bana

Gören yok duyan yok halimiz harap
Sıkıntı bitmiyor her gün ıstırap
Ellerimi açtım bir çare Yarap
Belki gökten yağar nur dedi bana

Umudum kalmadı yoruldum artık
Şu kahpe düzene darıldım artık
Denizde yılana sarıldım artık
Hayat bundan sonra sur dedi bana