bir şehir gibiydi adeta kadın…
neonların ışıklarıyla yarışıyordu gözlerinin parıltısı.
varoşların kirli ve karmaşık sokaklarına inat,
renkli ve kalabalık caddeleri kadar görkemliydi;
sanki, tek başına kendisiydi kâinat!

bir şehir gibiydi adeta kadın...
eteklerinden dökülen asalet,
farkındasız çiğneniyordu kalabalık izdüşümde.
adımları kıvrak, bakışları tatlı sert;
aklım esrikleşiveriyordu her görüşümde…

bir şehir gibiydi adeta kadın...
yılların yok edemediği sahaflar sokağında,
tezgâhlarda sergilenen ciltli kitaplar kadar dolu
ve yıllanmış belleğinde koca bir tarih sergileyen
ak saçlı Gülbeyaz nene’m kadar Anadolu! ..

bir şehir gibiydi adeta kadın...
bir yüzünde uygar kahvehanelerin entelektüel yansıması,
diğer yüzünde kıraathanelerin can çekişen melali...
hasılı, sıradan bir sevgili değildi kadın;
aşk sözcüğümün, memleketim kokulu “sen” hali! ..

.....................16.02.2006 / Güdül / Ankara