Bir rıhtım başında dalıyor yine gözlerim
Uçsuz bucaksız mavi denize
Dalgaların ayak sesleri git gel yapıyor
Köpürüyor en hırçın sesiyle
Ufukta beliren cismani bir heyecan var
“Umut” adı.
Bir güvertedesin...
Seni bekliyorum dalgaların köpürüşlerine inatla
Yaklaşıyorsun heyecanım sarıyor tüm bedenimi türlü cefayla
Deniz mavisi renginde bir heyecan bu
Ürkütüyor, korkutuyor bu heyecan beni
Sarsıyor rıhtımı hemen gelmelisin
Martılar, eş oluyor, dost oluyor sana, sesiniz yankı yapıyor tüm limanlara.
Artık gelmelisin güneşin tam kaybolduğu bir anda
Buluşmalıyız tanın ağaran sabahların da
Çepe çevre çevreliyorsun göz hizamı dikey, yatay
Artık gözümde kocaman bir deniz yok, kocaman bir sen varsın, kocaman martılar, tutmalıyım ellerini...
Yanaşıyor tüm görkemiyle seni taşıyan gemi, artık görmeliyim!
Sallanıyor rıhtım çünkü artık sen varsın.
Uçuşuyor etrafında martılar öbek öbek çünkü artık sen varsın.
Uzaklaşıyor gemi, çirkinleşiyor bir o kadar da çünkü artık sen yoksun
Martısız, sensiz bir gemi...
Adımların çarpıntı yapıyor bana, mavilerin çarpıntısı ürkek senin karşında
Yaklaşıyorsun martılarınla, hissediyorum.
Nefesini, sesini duyuyor gülümsüyorum
Hemen gelmelisin tutmalıyım ellerini
Kavuşmalıyız mavinin dikey ve yatay çizgisinde
Hemen gelmelisin heyecandan ölebilirim
Ve gözlerim kalabalıklaşıyor martılarınla seni görüyorum.
Ellerimi tutuyor benim oluyorsun, deniz kokulum.