Kaf Dağı eteğinde bir diyar, adı dünya
İnsana hayvana bitkiye yuva
Gülüşür dallarda meyveler güller çiçekler
Sümbüllü çayırlarda oynar kelebekler
Bir gün toplandı fani dünya yâreni
Dediler: Bir temsilci seçelim aleni
Anlatsın bize şu gönül derdini
Gülün cemaline dalıp gitmişti bülbül
Dediler ey bülbül! Ey uyanık gönüllü
Ser zakir ol bize aşkı terennüm edelim
Kerim Rabbi analım gönlü gönle katalım
Küçücük bir kuştu bülbül bir abd-i âciz
Bismillah dedi başladı ya Hak ya Aziz
Aşk gönlünden nağmeler saçıldı gül kesti âlem
Nice şarkılar okudu bülbül hep güle selam
Gül çehresini kaldırdı ah etti, ey yâr
Nağmene müştakız ey aşk-ı sadık ey edepkâr
Vakt oldu her varlıktan nida etti bülbül
Eridi suretler her canda zuhur etti gül
Yayıldı birlik nuru tek vücut tek seda
Bülbül saldıkça nida razı oldu Hüda
Can kimin ki olsun feda ey sultan-ı ezel
Sende seni seyrederiz ey güzel
Kaf Dağını haşyet sardı katıldı zikre
Dil kesildi her kütle her zerre

‘Hasbi rabbi cellallah
mâfi kalbi ğayrullah
nur Muhammed sallallah
lâ ilâhe illallah…’

Dua hazinesiydi nice esma sırları döktü bülbül
Zikir batını uyandırdı nurlandı her gönül
Taşkın sözler feryatlar yükseldi yer yer
Esrik ruhlar bakar mı, el âlem ne der
Sensin sen müsemma kıldın bizi esma, ey yâr
Sevgine olduk şiar sevgisiz yok bir diyar
Senindir isim cisim senindir fikir zikir
Seninle biziz sensiz kimiz?
Ayan sana her halimiz Seninle çarpar kalbimiz
Hayat cömertlik denizinden bir hediye
Sensiz insan dönmez mi döner deliye
Ey maşuku ezel! Ey Cemal, ey güzel
Ne diye zikretmeyelim seni ne diye

‘Hasbi rabbi cellallah
mâfi kalbi ğayrullah
nur Muhammed sallallah
HAK lâ ilâhe illallah…’

M. Talât Uzunyaylalı