Özlüyorum nedensiz,sebepsiz
Olur olmaz bulut sağanağı oluyor gözlerim
Canım acıyor kanadıkça yaramı
Kemiklerim tuzla buz oluyor
Küskün,kırgın yitip giden zamana

Avlunun dar sokaklarına açılan kapıdan
geçiyorum
Çarpa çarpa kendimi buluyorum
Sel taşkını nehirlerden yalın ayak koşuyorum
Dinmeyen fırtınada boğuluyorum

Ellerim kamburlaşmış dünyanın
damarlarına kan taşıyor
Bilinmeyen bir sokak duvarından
can kırıklarıyla geçiyorum
Derin tünellerin pervazından güneşi selamlıyorum

Oluk oluk özlemleri gömüyorum görünmeyen yüreğe
Çatlamış toprağın dudakları
Sevabına diyor yağıyorum kurak sensizliğe

Geceyi ilikliyorum aya ve sana
Tutunacak bir fırtına eşiğinde
Sabahı boyuyorum güneşin rengine
Kırk adım gidip kırk adım dönüyorum
Aynı sahneyi arşınlıyorum gece ve
gündüz

Bir ıslığın ninisinde uyutuyorum,
yagmur içinde geçen sevdayı
Ve bir ıslığın sesinde kurutuyorum
gözyaşlarımı…