İsminden şiirler geçerken duydum seni


Gökyüzünde bir buluta emanet ettim gözlerimi
Gözlerim gecelerden yoksun
Sen güneş oldun hep, ben rengin
Sen doğunca başladı benim de saniyelerim


Yelkovana küstüğüm yağmurlarda tanıdım seni


Bir kitapta son cümleye emanet ettim nefesimi
Bakışların bir kitap sayfasında yıkanmış gibi anlamlı
Bakışların içime işleyen bir şarkının nakaratı
Okumak ve dinlemek ruhumda sonsuzluğa çıkan bir merdiven
İnmek yasak yüzünden
Belki de gök yüzünden


Sonu mutlu romanların bitiminde okudum seni


Bu maviyi senden çaldım
Bu yeşili senden
Bu göğü seninle boyadım bir gece yarısı
Düş dedi tabirciler
Şiir dedi şairler
Yıldızlarını tek tek işledim gözlerimle gözlerine
Işıltısı senden, uzaklığı benden
Milyarlarca yıl öteden
Belki başka evrenden


Dünya küçük dedikleri yerde buldum seni


Ellerimi hayaline emanet ettim
Adı şiir olur, dedin bu emanetin
Olsun, dedim
Sonu şiirden olsun ellerimin
Sonu senden olsun şiirlerimin

Olsun
Gün’eşim...


Büşra Nazlı
Eylül’2022