ÖLÜMÜ TATMAK

Çiçeklerim bükmüş garipce boynunu
Son kuşlarında uçup gitmiş ufkundan
Renklerin solup tüm seslerin kesildiği
Derince bir sessizlik içinde son umut

Gecelerin karanlığına mahkum olmuş
Gecenin hüznü sarmışsa dört bir yanı
Bir duman gölgesi düşmüş gözlerime
Başımdakiler son nefesi beklemekte

Güzel sözlerle duygulara artık elveda
Dostluklarla sevdalara her şeye veda
Tükenip bittiği anda acıların, dertlerin
Bir çığlık ağlamaklı bir ses kulağımda

Bizleri öksüz bırakıpta gitme diyenler
Hep bir ağızdan,hakkını helal edenler
Biliyorlar gidenler daha dönmeyecek
Can çıkacak toprak olacak bedenler

Senden ayrı kalmak,yok olmak değil
Unutulacak herşey,bu yalan dünyada
Yokluğuna dayanmaksa gerçek ölüm
Azrail benimle,ben ölümü tattım işte...

Şadi KURT