Ebed'i Müebbet
ey acıya hükmeden başkaldırım
dursuz duraksız illegal şiirlerden asılı devrimci ruhuyla kendime seni pay b’içtiğim. tökezlediğim yerde ölümün arafında tutan: _ susuşuna asılı ürkek ruhla, ruhaniyetine fetih düşlediğim ö l m e y e s i n . . . neden ve kim koyar insana böyle sanrı içimin içinde bir dev içimin içinde büyüyen sancı.. olmayışa oldurtan sözlerinle aksini hissedipte reddiye verdiğin cümleye tüm aşklardan berî edip kendini, seni bana teslim edişince bile isteye sevdim seni, b ı r a k m a beni. bir tesbih tanesi gibi bir edipte senli düşlerimi d u y b e n i . canıma reva görüp bir hendek kazıyorum sevdama . yalnız sen gör, bil, bul diye beni gülümseyerek ölüme, ahitler içiyorum hasretine. varlığından yokluğuna , _ s a d ı ğ ı m s a n a . lâmekan |
d u y b e n i .
Harika bir şiir okudum kutlarım
Saygılar.