0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
322
Okunma
bir sabahı daha gecenin karasından çalıp,
gözünden öptüm,
öptüm de alı maviyi mi çaldı yüzüme,
yine geceden daha karanlık bir aydınlığa bıraktı beni,
ne yapılabilir ki koca gün,
kara çarşaflar gibi sarıyordu,
ömür denen kara yazgı,
bir kahveye kırk şeker de atsan, kara yazgı ak güvercinlerle bal olmuyordu,
bir bana mıdır,
bu kara mintan,
sonra bakıyorum o suskunun,
dili kesik, kara kapkara kazanlarına,
altlarındaki köze odun atıyorlar,
yetmiyor bir de sarma sigaralarını ateşlerinden yandırıp,
kendi ateşlerine püfür püfür üflüyorlar,
öyle ateş oldum, oldukça için için yandım,
yandıkça eyvahlara ses oldum,
uyandım, uyandıkça uykuyu serin sulara bıraktım…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (4)
