Milenyum’a girerken yıl iki bin iken
Safken , küçükken , cahilken
Platonik aşık olup,hayal kurarken
Allah’Imdan diledim seni bak Horasanlı

Dediler eşiyle arası mayhoş
Çocuğu yok cefası çok
Mevkine makamına ulaşamazken
Uzaktan seni deli gibi severken

Böylelerin hanımı kıymet bilmez derken
Allah’tan diledim seni ellerimi açarken
Keşke ben onun karısı olsaydım
Onun kıymetini bilir çocukda yaparım derken

Tayin olup giderken ardından bakıp üzülürken
Başına bir iş geldiyse
keşkebenimdebirgün yardımım ona dokunsun derken
ilk defa yıllarsonra işeyarayan sosyal hesaptan
Yirmi seneden sonra seni buldum bak Horasanlı

Şimdi seni bulmuşken her zorluğu çektim çekerim
İşim olmaz seninle uğraşanla çıktığımyolda ölmekvar dönmekyok derim.
Laf söyletmem,Toz kondurmam sana karşı
Kim olursa bir kalemde silerim onu.
Seni üzeni bende onuÜzer,resti çekerim bak Horasanlı

Gün göstermeselerde bu dünyada
Razıyım ben seninle olmaktan bak Horasanlı
Herşeyi feda ederim, heba ederim.
Kılına zarar gelse yıkarım dünyayı.
Burnundan fitil fitil getiririm onların
Bu kadar seni ölümüne sevdim bak Horasanlı

Çok acı çektim şu fani dünyada
Ben seninle mutlu oldum bak Horasanlı
Alan memnun,satan memnun
Bu Kadar seni ölümüne sevdim
Karışmasın kimse bize bak Horasanlı

Benim ömrümü sana versin Allah’ım
Senin hastalığın bana geçsin Horasanlı
Bu can sevdi, saydı, hizmet etti
Hakkım sana hep HELAL OLSUN HORASANLI.