Bir orkestra gibi aksın zaman
Akışında hayat, acılar mazide kalan
Gafletle yanan beyinde kararların zarar
Kader benliğinden saptıracak imtihanlar önüne sunar
Vehimler ortaya çıkar, zihninde ki sesler susmaz
Lanetli ruh, lekeli kalp
Aklını kaçıran sanrılarla hakikat talan
Soyut sorgularla conta yak
Boyut atlar yarım kalan davalar
Bozgun yaşam, kahır yakalar
Yapışır boğazıma akıtır yaş
Arkada kaldığımızı anladık da şimdi ne yapacağız?
Çabalayacağız sonuna kadar fakat geçmiş bırakmaz
Sırat köprüsünde riyakâr suratlar
Aldanmayıp geçeceğim kuşkuyla
Son bulur kuruntular
Yok bulgu ufukta
Koz bul umutta
Bu doz uçurur bulutlara
Kopkoyu gökyüzü, alacaklı yağmurlar
Kaçacaktım güya bu bataklıktan
Manzara güzel, canlanan resimler hep keder hep gam
Kötüye yormuyorum ama aynı girdap
Çekiyor bu distopyanın dehlizlerine
İstesem de kurtulamam
Vazgeçmedim, yoruldum yazgının oyunlarından
Silkelenip kendine getirir hatıralar
Direndiğim emeğin bir ereği var
Gizlediğim elemin gecesi tarifsiz ıstırap
Cennete ulaşacak mıyım bilmem ama görülecek utkular