1
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
420
Okunma
Tohum Misâli
Sema daki herşey fani
Kendi evin dahi,
Misafir olur çıkarsın
Son ahvalde anlarsın
Tohum misali olursun semada,
Toprağa yakınlığın kadar, Yükselirsin sena da,
Toprak amel ile gönlünü besler,
Gönül toprakla buluşunca
içindekini duâ ile toprağa döker
Kir zarar mi kalır
Gönül söyler Hak dinler_
Vuslattaki yerini belli eder
İhlas ve sebatla Hâk ile birliği
Gönül gözü ile dirliği,
Rıza ile nasip eder
Sema daki varlığı gözü ile büyüten gönlünü daraltır
Sema ya sarılan, toprağı varlık ile
karaltır
Varlık, çukuru çeker hapseder
Hak ile muhabbet ten uzak
Nefsine yakın eder,
Yol ile dost Hak ile nasipse
Çeker tutar nefsinden
Çıkarır dünya evinden
Gömüldüğün dünya kafesinden
Alır koyar Rıza ile gönül evindeki
Gül kokulu muhabbet bahçesinden
5.0
100% (4)
Cevap Yaz