Kalan ömrü gidenden pür perişan eden yâr,
Gülen yüzüm “soldu da” hiç haberin olmadı..!
Umudumu hasrete kesip kurban eden yâr,
Bana çok şey “oldu da” hiç haberin olmadı..!

Kimi doğru söyledi, kimileri yanıldı,
Bitmek bilmez derdinin devası yok denildi,
Hayat vurdu apansız aşk ecele yenildi,
Gözlerim yaş “doldu da” hiç haberin olmadı..!

Çaresizlik içinde tükenirken yıllarım,
Çıkmazlara sürüldü sana giden yollarım,
Düşünmeden zamansız bıraktığın ellerim,
Saçlarımı “yoldu da” hiç haberin olmadı..!

Duyulmadı gönlümün uzaklardan çağrısı,
Bedenimi,ruhumu yordu bu kalp ağrısı,
Gerçek gibi hayalin gecenin bir yarısı,
Uykuları “böldü de” hiç haberin olmadı..!

Git gide çoğalırken kahreden kaygılarım,
Nedenlere dayandı anlamsız olgularım,
Seninle vücut bulan hayati duygularım,
Yavaş yavaş “öldü de” hiç haberin olmadı..!

Herkesi ısıtırken beni üşütür yazlar,
Sabahı ayrı bir dert,akşam vurur ayazlar,
Biri birinden beter kurşundan ağır sözler,
Yüreğimi “deldi de” hiç haberin olmadı..!

Seyyal Tanır