Gitmişti

Ellerimden artık sıcak akışın
Tebessüm içinde eksilmedi o bakışın



Artık

Yalnızlığın vazgeçilmezi adıyım
Kaldırımların arkadaşı bir ayazdayım

Sokak

Lambaları dahi o kadar silik ki
Fersiz ışıklar buğulu olan akşamlarda



Sensiz

Yaşayacağım her anlamsızlıkta
Yorgun adımlarım halde bakındıklarım

Neyleyim

Artık sen sessiz izlerinle
Halime nakşeden her güzel hislerinle



Kederlerimi

Terennüm ettiğim nispetle
Sana olan hasretim melalimdeki selde

Bir kayboluş

Bestesini yapmak isterim
Nağmelerde aksedecek eşiz güzelliğin



Seninle

Mutmain bulunduğum naifliğin
Gök mavisinden öyle uzanan asudeliğin

Ne çare

Her yutkunuşumda yoksun işte
Bütün benliğimle bilincimde ki meşkinle



Seyir

İçinde melülleşen sana hasretimle
Bir hederliğin zilletinde kalan nefesimle

Yoksun

Arzda bulunmayacak kalacaksın
Bir ürpertiyi yaşayacak donup kalacaksın



Aranacaksın

Etrafından medet umacaksın
Yalnız kalacak nefsinle baş başa olacaksın

Her kim

Bir hedefe kilitlenirse niyetlenirse
Tefekkür ahengiyle o hislerini yönlendirirse



İdrakin

Ne kadar elzem olduğunu öğrenirse
Mazisinden nasiplenir ati için gayret ederse

Kimler

Kalan izler neyi götürebildiler tendiler
Geldiler habersizdiler o ahit için cehte girdiler



Tercihlerinde

Serbestliğin hükmünü sürdüler
Avuntular içinde keş kelerle zamanı geçirdiler

Kim kalacak ki

Mekânı arzda aşk haşr olacak
Sevdalar bir anlam içinde gaye için buluşacak



Kim kimden

Sorulacak o hesap ki ne şaşılacak
Her bir nefs başının çaresine bakarak aranacak

Rahmetin

Sebebi mananın ahengi gülün eşsizi
Efendilerin efendisi ümmeti için nefeslenen eri



Kutlu

Peygamberi aşk için serdettiği o saadeti
Ne kadar özledim ümmeti bulunduğum güzelliği







Mustafa CİLASUN