Denk Geldik
Bir zamanlar Kalemlerimiz Dirilişin umudu
Çığlığımız sessizliğin en büyük korkusuydu...
Yumrukların indiği
Öfkelerin dindiği
Mücahidlerin sindiği bir devre araladık göz kapaklarımızı...
Göğsümüzü bin kurşuna siper eder iken
Bir bakışa feda diyen günlere erdik.
Nuh’un gemisindeydik 82 imanlı yürek ile,
Dağlara kaçan bir güvene verdik günlerimizi.
Havarilerin biziz Allahın yardımcıları nidalarından,
Gökten inen sofraya talip olan midelere serdik nefsimizi.
Sen önümüzde sür denize atını biz arkandayız diyen imanlı yüreklerden,
Dünya nimetlerinin çekiciliğine meyledip de 3-5 imanlı yürek ile peygamberi mescidde yalnız bırakan nasibe döndük kalbimizi...

Karakoçların, Fazılların, Zarif yüreklerin, Pak olan dillerin, Er olan Soyların damlayan mürekkeplerinden,
Kefenlerine sarılıp da kan damlayan zamanlarına denk geldik...