Kapılar konuklara yabancı, sofralar aç ve yetime kapalıysa
Denizler canlı değilse eskisi gibi,
Mavisinde kaybolmuyorsa bakarken gözler,
Bayramlarda dua bekleyen kabirlere ulaşmıyorsa dualar
Hınca hınç dolmuyorsa artık kandillerde camiler,
Bir kez olsun aranmıyorsa sevdiklerin seni özlemle
Gurbete yolu düşenlerin rotası sılaya hiç dönmüyorsa
Vuslatlar yaşanmıyorsa onca yıla inat…
Hisssiyattaki erozyondan herbirimiz sorumluyuz.

Şuhedâ vatan toprağında bitmiyorsa kavgalar
Küsmüşse artık bize evliyalar, enbiyalar
Okşamıyorsa ruhu derinden salalar ve ezanlar
İfadesini yitirmişse zihinden ;sevgi, saygı, sadakatlar
Bizi biz eden değerler çoraklaşmışsa bir bir zamanla
Yerine sıradan ve içi boş angaryalar konmuşsa
Hak için konuşan susmuş, çekilmişse matemine
Bunlara vesile olan, sayki görmezlikten gelen
Duyup ta bu çirkinliği, tepkisini göstermeyen
Caka ve çalımla gezen, elbet biz de sorumluyuz.

Çıkarsa yangın bir dalda, yanan ağaç olur elbet
Kalmaz ateş asla yerde, yüreklere kor düşerse
Bananeci bu yaklaşım, bitirir bizi kardeşim
Size şahsidir bu sözüm, bir anlayan çıkar nihayet.
Asparagas haberlerle uyutulmuşsa bu toplum
Canilerse güpe gündüz eşkiyalık yapıyorsa
Adalet şaşkın, perişan, dosyalara gömülmüşse
Kan emici yarasalar geceyi beklemiyorsa
Alın teriyle çalışanın, hakkı eksik ödeniyorsa
Zalimin vücut bulduğu günümüzden sorumluyuz.


Herbirimiz sorumluyuz, hem yurttan hem de dünyadan
Kaçarı, göçeri yok bunun, açın gözlerinizi açın
Sahip çıkın kimsesize, hem yetime ve öksüze
Uzatın düşküne eli, sürün ilâcı, melhemi
Tıpkı geçmişteki gibi, kenetlenin hep birlikte.
Oğuzhan KÜLTE