Kalemim yar oldu kağıtsa yaren,
Yazar durur öyle tam yirmi yıldır.
Benimle uğraşır hiç yorulmadan,
Kızar durur öyle tam yirmi yıldır.

Çözemedim hâlâ suç mu, hata mı...
Göğüsledim her gün başka ithamı.
Yarım kaldı her şey görmedim tamı,
Çözer durur öyle tam yirmi yıldır.

Evveli aşk idi dertle karıldı.
Gönül dertle binbir yerden yarıldı.
Her derdinde yine ona sarıldı,
Azar durur öyle tam yirmi yıldır.

Sonralar gözüme ilişti dünya.
Bendeki haliyle çelişti dünya.
Sanmayın büyüdü, gelişti dünya.
Üzer durur öyle tam yirmi yıldır.

Bir garip aç kalsa uykumu böldü.
Kimi naçar düştü kimisi öldü.
Yusuf’a bir kuyu Hacer’e çöldü.
Kazar durur öyle tam yirmi yıldır.

Savaşlar gördüm ben nice savaşlar.
Savaşta kayboldu yuvalar, aşlar.
Sandım ki gün be gün durur yavaşlar.
Uzar durur öyle tam yirmi yıldır.

Kutsal saydım dili, dini, devleti.
Tanıdım zamanla bir çok sûreti.
Gözlerim gerçeği, asıl niyeti
Süzer durur öyle tam yirmi yıldır.

Mazluma ses oldum zalime hasım.
Hak bilenler oldu dilime hısım.
Bitmedi mezalim bitmedi yasım,
Ezer durur öyle tam yirmi yıldır.

Duyulmasa bile şu kısık sesim.
Haykıracak hakkı her bir nefesim.
Kasırga olsa da olmak hevesim,
Tozar durur öyle tam yirmi yıldır.

Mesut’um velhasıl ben bu yıllarda,
Kâh lütûf kâh azar gördüm dillerde.
Cismim başka özüm başka hallerde,
Gezer durur öyle tam yirmi yıldır.

Mesut ALTUNKAYNAK