İBRAHİM’İN GÜVENDİĞİ

Ayet ayet örüldü
İsmail kurban yazıldı
İki kurban babası İbrahim
Nice adaklar adandı
Şehrin sokakları tenhaydı
Mekke sokakları tenhaydı
Ve Ebrehe’nin filleri vardı
Ad ve Semud’ la
Sodom ve Gomore
Azgınlıkta yarışırlardı
Hud’la Salih’le
Lut’ la İbrahim’le
Medyen ve Eyke
Tartıda hile vardı
Lut ’un karısı onlardandı
Nuh’la tufandaydı
Cebrail oradaydı
İsrafil oradaydı
Mikail oradaydı
Azrail oradaydı
Pompei yanardağdı
Sodom’dan Gomore ’ye
Gomore ’den Sodom’dan
İnsanlık sapkındı
Şehirler kurmuşlardı
Taş kadar katı kalpleri vardı
Tapınakları taştandı
Kayalardan oydular evlerini
Sonsuzluk ellerindeydi sanki
Sanki bin yıl yaşayacaklardı
Duadan ve ibadetten uzak
Merhametten ve aşktan uzak
Yaşıyorlardı
Çocukların Allah’ı vardı
Onların yoktu
Kelimelerin adı vardı
Bahçede çocuklar vardı
Musa’nın gülleri vardı
Samiri buzağı yaptı mı yaptı da
Bütün gece bağırdı
Zalimler ve mazlumlar vardı
İsmail Tanrı’ya adandı
İsmail bir kurbandı
Sare ve Hacer
İshak ve İsmail
İbrahim’in misafirleri vardı
Korkuyorum ben dedi korkuyorum
Ve Zülküfül dedi
Bu nasıl yapılacak
Kutsal kitap yakıldı
Ağacın gövdesi yarıldı
Yarıldı Kızıldeniz
Fravunun lanet vardı
Kapandı Kızıldeniz
Kızıldeniz baştanbaşa kandı
Nil baştanbaşa kandı
Zekeriya dedi
Yahya bana muştulandı
İnsanlığın dirilişi Yahya
İşkencelerden geçen Yahya
İnsanlık için çile çeken Yahya
Sen ve ben ve Yahya
Çileye ayarlanmış dünya
Ayetler indi indi derken
Suhuflar indi indi derken
İnsanlığın kaderi yazıldı çizildi derken
Ve insanlık uyandı derin uykusundan

Ahmet KEMAL