0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
439
Okunma
Sabah uyandığımda başlıyorum güne,
Sensizleşmeye
Ne olurdu yani şimdi gözlerimi açtığımda
Yanı başımda sen uyusaydın
Biraz sesim kısılırdı mutluluktan,
Hatta biraz da gözlerim sulanırdı
Her neyse , yoksun bu günde
Açtığım pencereden sızan yokluğunun
Karanlığı içime damlıyor
Üşüyorum birazda..
Yokluğunun üzerinden daha geçmemiş
Bir zamanla yıkıyorum yüzümü,
Suyu sertçe suratıma çarpıp
Gidişini unutturmak adına,
Yıkıyorum yüzümdeki cam kırığı cesaretsizlikleri
Suratıma sensizliği çarptığından beri
Uyanmadı hala gözlerim
Kendimi atıyorum dışarı,
Sessizleşen bir kalabalık telaşı gözlerimde,
Arıyorum
Seni arıyorum
Bulamıyorum..
Sami Arlan..
