Dünyanın bütün uykularını uyumak geliyor içimden,
Bir daha uyanmamak üzere...
Bahara özendi kış çiçek açmak istedi gônlümüzde,
Beyhude çabalar hüsranla bitti...

Biraz huzur alayım dedim, çatık kaşlı dünyadan,
Param çıkışmadı, denkleştiremedim bir türlü...
Bir tekme savurdum umut güneşime,
biliyorum bana yakışmadı, hiç yakışmadı...
Dünyanın bütün uykularını uyumak geliyor içimden,
Yoruldum çok yoruldum...

Herkes gibi, benimde bir denizim vardı içimde...
Yüzmeyi bilmediğim halde, nasılda yüzerdim gönlümce...

Buğulu gözlerine baktığımda, içimi titreten bir sevgili olurdu hep yanımda...
Titreyen dudaklarının dokunduğu yanaklarımda...

Güneşin sıcaklığı vururdu sanki yüzüme,
Hep umut olurdu dingin denizimde ufka bakarken... dünyanın bütün kahırlarının,, köpük köpük süzüldüğü yanaklarımda, iki damla göz yaşına dönüşürdü...

Kasvet yığınlarını alır sürükler götürürdü serin latif dalgalar,
Hiç düşünmezdim karayeli, lodosu,
İçimdeki yasaksız cennetimi bir tusunamiyle silip süpüreceğini hiç düşünmezdim...

Ah be karakız,, ah be karayel...
Dünyanın bütün uykularını uyumak geliyor içimden,
Bir daha uyanmamak üzere.!!!
Lacivert 24