Günlerin hepsi
pazar gününün
kıyafetini giymişler

Kaygılı ufuklar birer birer
donup kalmışlar
akşam çağlarında

üçmaya hevessiz güvercinler
yan yana oturmuşlar
günbatımlarında
kırık gönülleri üzerinde
Şaban Camisinin
asfalt çatısında

kanat çırpmaya
isteksiz yürekler
sağa, sola sürünürler
Terbiyet caddesinde
çiçekçinin önünde

unutulmuş nergiz kokusu
taksi şöförüne el sallayıp
söylüyor:

"elini uzat
yüreğimin duvarından,
dışarı sallanan dallarına
topladığın kaç sıkılma salkımına
götürebilirsin beni
İmamiye mezarlığına?"

caddeler sıkılmışlar
yaya yolları bıkmışlar
taksiciler mezara taşıyorlar
solgun şehrin, soğuk cesedini

gökyüzüne meraksız güvercinler
sıkılma namazı kılıyorlar
günbatımlarında
kırık seccadeleri üzerinde
Şaban camisinin
çatlak asflat çatısında


M. Ahmedizade