Sıladan uzakta, yalnız gezersin,
Hataylı gibisin, ey melek yüzlüm!
Etrafını melül melül süzersin,
Hataylı gibisin, ey ceylan gözlüm!

Konuşunca herkes seyrine bakar,
Ağzından sözcükler, aşk ile çıkar,
Künefe, müşebbek, şiresi akar;
Hataylı gibisin, ey şeker sözlüm!

Süzülüşün Asi, Karasu sanki,
Zülüflerin başak sarısı sanki,
Hamurun öz Amik Yöresi sanki,
Hataylı gibisin, ey işve nazlım!

Defne Şelalesi, coşkun pınarsın,
Mendil sallayarak, halay dönersin,
Herkesin içinde, aysın, fenersin;
Hataylı gibisin, simli, yaldızlım!

Közde kaçak, demli, çayın olayım,
Zeytin, erik, narlı, köyün olayım,
Sen Akdeniz, bense, kıyın olayım;
Hataylı gibisin, ey yakamozlum!

Üç havariler ve Habib-i Neccar,
Bu kentte uyurlar, Yasin’de geçer,
İlk kilise hâlâ, kapısın açar;
Hataylı gibisin, ey tarih izlim!

Dostluğun, hoşgörün, dillere destan,
Yakışır üstüne, ipekten fistan,
Mozaik tablosun, özenmiş ustan;
Hataylı gibisin, ey şirin pozlum!

Temmuzdan daha çok yakar ateşte,
Anlarsın hele bir, sevdaya düş de,
Görürsün ben gibi, her gece düşte;
Hataylı gibisin, ey sıcak özlüm!

Torosları aşıp, ansızın gelsen,
Bitirip gurbeti, ebedi kalsan,
Bam telime değip, bir türkü çalsan;
Hataylı gibisin, ey yanık sazlım!

Girdim dar bir sokak, muamma yola,
Söz dinlemez gönül, yerleştin sola,
Pamuk kollarını, boynuma dola;
Hataylı gibisin, ey kalpte gizlim,
Portakal çiçeğim, buğday benizlim!

14.06.2022

Muhittin Alaca