Biliyormusun
Dün gece yine uyku girmedi gözlerime
Sensiz zor bir geceyi daha sabaha bıraktım
Göz yaşlarımı ise yokluğuna döktüm.

O mazide bak küçük bir bebektin
İşte o zamanda seni alıp götürmüşlerdi
Bir anda ... ben deli gibi gezmiştim
Gurbet sokaklarında...
Çağlamıştı Fırat gibi
Frankfurt’un sokakları.
Adını bilmediğim gurbet kuşları da
Benimle ağlamıştı... biliyor mu sun.

Uzun yıllar geçti aradan
Bir gün sana açtım kucağımı
Artık yanımdaydın, mutluydum.
Nereden bilecektim
Bu mutluluğu da böleceklerini
Zından yürekli karanlık insanlar.
Yine bir akşam seni bana
Hasret bıraktılar... hem de ;
Acımadan gözyaşlarıma
Gözyaşlarına...

Söyle bana
Bed/dua mı etmeliyim onlara
Söyle... Yürekten bir ah mı çekip
Sert dua mı etmeliyim...
İblis sürüsü karanlık suratlara.
Söyle bana ; senin masum yüreğinin
Vebalini nasıl öderler...
Nasıl hesap verirler
Benim hesapsız döktüğüm gözyaşlarımın
Bedelini... söyle birtanem...

Uyumadım dün yine
Karanlıktı sokaklar.
Bir diken gibi batıyordu yüzüme
Uzandığım yastıklar.
Bahar gelmiş, Yaz gelmiş...
Neyleyim baharı...neyleyim ben Yazı
Kış gönlümü esir etmiş sürgüne...
Tutukluyum...
Sibirya sokaklarında
Uzat artık ellerini
Donuyorum karanlıklarımda.


Günay Koçak 12.06.2022