Başka neyi düşüneyim aklım almıyor sevdiğim
Aklımın her köşesinde nefis bir şiir olmuşsun
Zaman silip süpürüyor bir şey kalmıyor sevdiğim
Bu garibin neşesinde nefis bir şiir olmuşsun

Saya saya tükenmişsin üçe beşe kırka kadar
Değerimiz düştü mü ki eski miş bir hırka kadar
Nice umut büyütmüşüz taaa en büyük farka kadar
Carı pençte, düşeşinde nefis bir şiir olmuşsun

Papatyanın inadına seviyor çıkan falların
İzi her dem baki kalır dudağa değen balların
Sevgsiyle hem hal olan içi güzel tüm kulların
Mühüründe, kaşesinde nefis bir şiir olmuşsun

Yüreğinde her ne varsa birer birer dile gelmiş
Sevmeleri bilmeyene gülüş bile çile gelmiş
Hüzünlerden arta kalan, hemen gonca güle gelmiş
Kadehinde, şişesinde nefis bir şiir olmuşsun

Şair coşmuş gece gündüz dizeler doyurmuş ruhu
Uzak tutmuş çevresinden işe yaramaz güruhu
İçimize aşk işlerken, oldun emsalsiz bir ahu
Yokluğun iaşesinde nefis bir şiir olmuşsun

Herkes dönüp; garip garip bize baktı imrenerek
Yıllar yılı acılara hep yiğitçe direnerek
Engelleri aşa aşa sevdalara bürünerek
Dostelinin mehveşinde nefis bir şiir olmuşsun