12
Yorum
44
Beğeni
4,5
Puan
765
Okunma

Büyüdüm
büyüdükçe sıyrılmak istedim
yaşamın ciddiyetinden
geri çağırdım kendimi
sıkı sıkı sarıldım çocukluğuma
topladım parmaklarımın ucunda ’’hep’leri’’
kirlenmişlikten kurtulmanın özlemiyle
masumiyetim özetledi güncemi
coşkulu şımarıklığı sorunsuzca sergiledi
gözlerimde söz öbekleri
b’aktım huzurun aynasından güleç bir dünyaya
sevi yoldaşlığım tek yıldızdı yansımasında.
Ve anladım ki;
ısırıp kolumu saat yaptığımda
zamanın acıtacağı o zamandan belliydi
eti kemik geçtikçe
çocukluğumun hasadı yüreğime işledi
gelsen yol
gitsen yol
ama dönüşler hep kendimeydi
bütün gerçekler hayalle başlayan
iki bilinmeyenli denklemdi..!
Ferdaca