Son sözün sana
Çivisi çıkmış bu dünyanın
Ne kadar sakin kalsan da
Kimseye kendimi beğendiremiyorsun
İyi gün dostun çok
Kötü gününde kimse yok
Gözümün önünde olanları görünce
Hayata o kadar uzak kalıyorum ki
Kendimi unutuyorum
Gün geçtikce daha çok ezildiğini
Kullanıldığını his ediyorsun
Dünyada yaşıyan insanlar
Senin hâlâ değerini bilmiyorsa
Tutumumu değiştiriyorum
Kendini köhne ve manasız
Hayatın kurallarına göre kendimi ayarlıyorum
Sesimin çıktığı kadar,ve açık açık
Var olduğumu haykırırcasına
Sevgimi söylemek istiyorum
Bu kadar olumsuzluklar içinde
Aşık olmayı bile denedim
Olmadı kimseyi kendime aşık edemedim
Etsemde gerçekten seveni bulamadım
Yoruldum yalan olan herşeyden
İki yüzlü insanlardan yoruldum
İnsanlar gibi aşk bile benden kaçar oldu
Artık karanlıklar benim sevgilim
Gündüzler nefretim oldu
En iyisi gitmek buralardan
Herkesi olduğu gibi bırakıp uzaklaşmak
Son sözüm size,iki yüzlülüğünüze
Bir kez olsun sevmeyi deneyin
Saatim doldu vakit geldi
Ağzımdan çikacak tek söz
Seviyorum olacak