YİNE VERİR GÖNÜLDEN

Yel gibi gelip geçti şu dünyada ömrüm;
Melek-ül Mevt elinden kaçanı görmedim.
Akla gelmez işlerle heba oldu günüm
Palavrayla göklerde uçanı görmedim.

Adem oğlu çok zayıf dumanlıdır başı,
Ne mümkündür götürmek yapayalnız işi,
Aklına pek getirmez yazın kara kışı
Bu alemden yüküyle geçeni görmedim.

Yürekten olsun aşkın - olmasın bir heves,
Sermayen olan hayat biter nefes nefes,
İmtihandır bu kader yaşar onu herkes
Rüzgâr ekince yeli biçeni görmedim.

Dünya üstünde zaman evrende çok kısa,
Ne gelirse başına sabret - etme tasa,
Yıkmış sinek Nemrut’u ibretlik bir kıssa
Saltanatıyla birlik göçeni görmedim.

Bencillik, kibir, inat verir kalbe zarar,
Akılsızca olan naz; aşığı hep yorar,
Düşünmeden söylenen söz çok gönül kırar
Yâr diye yeni sayfa açanı görmedim.

Ressam Halil, aşk ehli olandan al balı,
Bir başkadır dünyanın - Dosta - giden yolu,
Yine verir gönülden açmış iki eli
İnsana kolay yolu seçeni görmedim.

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 26.05.2020
(Gül)